Tekst op de plaquette:
H.K.H. Juliana
prinses van
Oranje-Nassau
anno-1931

De plaquette hangt in de “grand salon” van het Collège néerlandais (fondation princesse Juliana) dat aanvankelijk het Juliana-huis heette. Het huis is ontworpen door Willem Marinus Dudok (Amsterdam 1884 – Hilversum 1974).

In 1927 ontstond het plan voor de bouw van het studentenhuis en eind 1938 was het gebouw gereed om aan Frankrijk overgedragen te worden. Prinses Juliana was bij de opening niet aanwezig maar zond “den hoogste dignitaris van Haar huis als vertegenwoordiger” en dat was grootmeester E.H. Juckema van Burmania baron Rengers van Warmenhuizen.
In uitgebreide krantenverslagen uit die tijd wordt de plaquette niet genoemd, wel andere kunst in het gebouw. En dat wekt verbazing omdat het een plaquette is waar de naamgeefster van het gebouw op staat afgebeeld.
Het kan dus zijn dat de plaquette later is aangebracht. Maar dat zou wel weer vreemd zijn, omdat in Het Vaderland van 7 maart 1931 melding wordt gemaakt dat de plaquette gereed gekomen is.

Gedurende de bouw was er een financiële crisis waardoor de bouw enige malen stil is komen te liggen. Wellicht is tante daar ook slachtoffer van geweest en is de plaquette iets te goed opgeborgen geweest.

Het gebouw was na meer dan 60 jaar intensief gebruik hard aan een opknapbeurt toe. Na een vijf jaar durende restauratie is het gebouw in 2016 in oude luister hersteld. Op een foto van de Universiteit van voor de restauratie, hangt de plaquette naast een lift, een niet erg eervolle plek voor een plaquette.

foto: Cité Internationale Universitaire de Paris

Toen de plaquette werd verwijderd kwam er, volgens de conciërge, een brief achter vandaan, in het Nederlands, dat werd wel herkend. Maar aangezien noch de conciërge, noch de beheerder, noch de mensen die het werk uitvoerden het Nederlands machtig waren, is de brief niet bewaard. We zullen dus nooit weten welke ontluikende liefde op de klippen gelopen is. Het huis had een strikte scheiding tussen het jongens- en het meisjesdeel. De plaquette was/is niet tegen de muur bevestigd maar een stukje ervoor, zodat er tussen de muur en de plaquette ruimte is om als postbusje te fungeren. Het briefje zal er geruime tijd in hebben gezeten gezien de veranderde communicatie van de studenten.
Aan de andere kant van de liftdeur hangt een marmeren plaat waarop de eerste schenking voor de bouw wordt herdacht. Ook die plaat heeft nu mooiere plaats gekregen en wel tegenover de plaquette van tante in de erezaal.