De foto komt uit het artikel van H.de Boer.
Het beeld heeft tentoongesteld gestaan op de "Vierjaarlijksche Tentoonstelling van Schilderijen en andere kunstwerken van Levende Meesters". Tante heeft daarmee een zilveren medaille gewonnen (de derde penning in de rubriek onderscheidingen) uitgereikt door de heer J.Hudig, oud-voorzitter der Academie. De jurering van de Vierdaagsche was licht omstreden als we op de berichtgeving afgaan in het Rotterdamsch Nieuwblad van 17 juli 1917:
"Mogen we nog een korte nabetrachting geven, dan zou het deze zijn: hier wederom is gebleken, dat een Vierjaarlijksche uit den tijd is. Er is immers gelegenheid tot exposeeren genoeg. De commissie van beoordeeling voor de inzendingen was samengesteld zoowel uit vooruit strevende, als uit meer reactionnaire elementen, wier oordeel intusschen vrijwel heeft gebelanceerd. Er moest met plaatsruimte rekening worden gehouden en meesttijds is uit drie inzendingen er slechts één aangenomen. 't Is dan inderdaad niet billijk, dat een schilder, van wiens drietal er één is geaccepteerd, dat naar het oordeel der commissie het best zijn kunst vertegenwoordigde, de beide andere exposeert met de mededeeling "geweigerd voor de Vierjaarlijksche". Van velen is intusschen alle werk geweigerd, in totaal 2/3 van alle ingekomen stukken. Daartegenover is alle beeldhouwwerk — ook het mediocere — omdat er weinig binnenkwam, tot do tentoonstelling toegelaten."
Nu maar hopen dat het werk van tante boven de middelmatigheid uitstak, maar dat zal wel, want zij heeft immers een prijs gewonnen.

Er is grote overeenkomst met het standbeeld “peinzende vrouw” dat gedateerd is 1941.

zie ook: onderscheidingen/ Vierjaarlijksche tentoonstelling, Rotterdam