Het beeldje bevindt zich in een ver buitenland, de foto is daarom gemaakt door mijn neef.
Er zijn verschillende uitvoeringen. De bovenste uitvoering komt rechtstreeks uit de inboedel van tante. In haar testament staat “dat ieder van mijn broeders en echtgenoten van voorleden broeders een aandenken uit mijn nalatenschap zal kiezen". In de praktijk is de groep kiezers uitgebreid met de neven en nichten uit haar nabije omgeving. En dit beeldje komt zodoende bij een nichtje terecht. Het grondplaatje lijkt marmer, geen brons en het beeldje is niet gesigneerd.

Dan is er in het fotoarchief een foto van het beeldje,
nu met een bronzen grondplaat op een marmeren ondergrond:

met op de achterkant de aantekening:

Tenslotte is er nog een beeldje. De eigenaar van dat beeldje is door familieband direct verbonden met “mevrouw H. te Haarlem”. Ik zou daarom dat beeldje van de archieffoto verwachten, maar het voetstuk is anders. Geen marmerenplaatje maar een houten omlijsting:

Het monogram laat aan duidelijkheid niets meer te wensen over:

In de uitnodiging van 1935 wordt melding gemaakt van het beeldje.